Veelgestelde vragen

De cliënten die bij mij komen voor psychosociale therapie of coaching hebben zeer uiteenlopende vragen, moeilijkheden en/of verhalen. Ik vind niet snel iets te ingewikkeld. Over het algemeen komen er vooral mensen bij mij die goed participeren in de maatschappij: een studie volgen, een baan hebben of een gezin hebben. Een gevoel van ‘klik’ is een belangrijke voorwaarde om vooruit te komen. En ook past mijn stijl bij de één beter dan bij de ander.

Echter, ik ben als eenmanspraktijk zeker niet voor alle problematiek geschikt. Als ik de indruk heb dat er meer intensieve hulp nodig is of dat het van belang is dat er vanuit meerdere disciplines mee wordt gedacht met je, dan zal ik je (terug) verwijzen naar de huisarts met een advies voor de GGZ.

Soms blijkt in individuele therapie dat je zoekend bent in het contact met anderen. Dat je het lastig vindt om gevoelens te delen, hulp te vragen, kwetsbaarheid te laten zien. In groepstherapie kun je direct oefenen met nieuw gedrag. Het blijkt vaak een waardevolle aanvulling te zijn. In individuele gesprekken kunnen we het er over hebben of dit voor jou van toepassing is.

Dit is logisch en eigenlijk geldt dit voor iedereen. Als je op basis van mijn website en het eerste contact per mail of telefoon een goed gevoel hebt, dan maken we wat mij betreft een eerste afspraak. In dit gesprek maken we uitgebreid kennis en onderzoeken we samen waar je tegenaan loopt, wat je vragen zijn en welke hulp hiervoor passend is. In dit intakegesprek neem ik uitgebreid de tijd voor je, ervaar je mijn manier van werken en kunnen we na afloop vervolgafspraken maken.

Voor een eerste gesprek factureer ik gewoon mijn normale tarief. Ook als het eenmalig is. Soms ben je met één gesprek al geholpen en soms blijkt dat een andere vorm van therapie of een ander persoon beter bij je aansluit. Ik denk dan graag met je mee over een alternatief. Ik heb een groot netwerk in Groningen en omgeving en heb veel kennis van verschillende soorten therapieën, dus ik zal er altijd voor zorgen dat je met een goed advies de deur uit gaat.

Ja en nee 😊.

Als orthopedagoog heb ik samenwerkingsrelaties met een aantal scholen en organisaties voor jeugd. In die hoedanigheid werk ik wel met kinderen en jongeren, met als doel om andere professionals of ouders te kunnen adviseren. Ik geef echter geen behandeling aan kinderen. In mijn praktijk is dit eigenlijk hetzelfde.

Ik ben geen kinderpsycholoog of kindertherapeut

Hiermee bedoel ik dat er andere professionals zijn die meer geschikt zijn voor lange behandel- of begeleidingstrajecten met kinderen. Omdat voor kinderen ‘praten’ veelal niet de beste manier is om zich te ontwikkelen. Kinderen zijn vaak beter gebaat bij bijvoorbeeld beeldende therapie of psychomotorische therapie.

Echter, door mijn expertise als gedragsdeskundige, kan ik wel goed meedenken over wat de problemen mogelijk veroorzaakt en wat een kind nodig heeft. Door mijn brede kennis en netwerk kan ik hier goed over adviseren en bij een daadwerkelijke behandelvraag verwijzen naar een passende (kinder)psycholoog.

Gesprekken met jongeren

Wat ik wel doe, als ik hier vraag naar krijg, zijn gesprekken met jongeren voor wie praten een passende vorm van therapie is. Meestal vanaf de leeftijd van 14 jaar. Of het afnemen van een intelligentieonderzoek bij kinderen en jongeren met daarbij behorende rapportage met adviezen is iets wat ik doe.

Aan de universiteit heb ik orthopedagogiek gestudeerd. Net als psychologie is dit een wetenschappelijke opleiding en er is veel overlap in de studie van de psycholoog en de orthopedagoog. Een belangrijk verschil tussen beiden is dat de psycholoog zich iets meer richt op de individuele pathologie van de mens en een orthopedagoog met name gespecialiseerd is in de mens binnen de context. Ik ben er dan ook van overtuigd dat onze omgeving en omstandigheden een grote rol spelen in wie we zijn en wat ons ‘triggert’.

Na mijn opleiding tot orthopedagoog heb ik diverse therapeutische opleidingen gedaan die zich specifiek richten op volwassenen zoals die voor rouwtherapie, voor relatietherapie, voor systemisch werken, de EMDR voor volwassenen en Mindfulness en ACT. Ik noem mijzelf dan ook psychosociaal therapeut en geen psycholoog, echter heb ik wel een vergelijkbare (post)academische achtergrond.

In vacatures wordt vaak een (GZ) psycholoog of orthopedagoog (generalist) gevraagd voor dezelfde functie.

Supervisie geef ik aan professionals. Het meest aan gedragswetenschappers, maar ook andere mensen die werkzaam zijn in de zorg of het onderwijs zijn welkom. Een supervisietraject bestaat uit 10 tot 15 bijeenkomsten en we komen zo eens per drie weken bij elkaar. Supervisie kan individueel of in een klein groepje met vakgenoten worden gevolgd. Hoewel ‘werk’ het uitgangspunt is, zijn de vragen die besproken worden breed en persoonlijk. Door bewust stil te staan bij je eigen patronen en hierop te reflecteren kan veel geleerd worden in supervisie.

Een seksuoloog i.o. betekent een seksuoloog in opleiding. De opleiding is inmiddels afgerond. Ik ben bezig met registratietraject tot Seksuoloog NVVS. Omdat ik al werk als relatietherapeut met partners is daarbij ook vaak de intieme, seksuele relatie onderwerp van gesprek. Door middel van supervisie vergroot ik mijn kennis en kunde op dit gebied.